پارک ملی «کویر» یکی از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین مناطق حفاظت‌شده ایران است که بیشتر آن در جنوب گرمسار، استان سمنان و بخش‌های کوچکی نیز در استان‌های تهران، شمال اصفهان و شرق ورامین قرار دارد.
این منطقه در جنوب غربی استان سمنان و در حدود 60 کیلومتری شهرستان گرمسار و بین کویر مرکزی ایران و دریاچه نمک واقع شده است.
پارک ملی کویر در سال 1343 برای اولین بار به عنوان منطقه حفاظت شده با وسعت بیش از 600000 هکتار تحت مدیریت قانون شکار و صید معرفی شد و در سال 1354 کل محوطه قبلی به پارک ارتقا و به سازمان یونسکو معرفی شد. دبیرخانه به عنوان ذخیره زیستگاه در سال 1361 این منطقه به دو قسمت پارک ملی و منطقه حفاظت شده که قسمت جنوبی و جنوب شرقی آن به مساحت 440 هزار هکتار شامل کوه سیاه نخجیر می باشد تقسیم شد. و آب سفید، تحت عنوان پارک ملی حفظ شد.
از گونه‌های جانوری این منطقه می‌توان قوچ و گاو، بز و بز، جابر (از گونه‌های مشابه آهو)، گوزن آسیایی، گرگ، کفتار، روباه قرمز، گربه خاکستری، گربه کاراکال و خزندگانی چون شاخدار یافت. افعی ها… اشاره کرد.
پارک ملی کویر زیستگاه غوره های آسیایی نیز می باشد. تعداد 9 راس جمعیت اولیه گورخرهای آسیایی بوده است. در حال حاضر 16 نفر در این منطقه زندگی می کنند. گياه غالب علفي، كاروان، پرنده، علف، كوه، علف و انواع گندم يك ساله و انواع گياهان است. اکنون مدیریت پارک ملی کویری بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست استان سمنان است.
عکاس: مسعود محقق
