عملیات ترکیه علیه کردها در سوریه خطر احیای گروه داعش را به دنبال دارد

حلقه به دور کردهای سوریه تنگ می شود. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، عملیات هوایی “پنجه شمشیر” را در 20 نوامبر در شمال شرق سوریه به تلافی حمله مرگبار 13 نوامبر در استانبول آغاز کرد.

آنکارا مسئولیت این حمله را که شش کشته و ده‌ها زخمی برجای گذاشت، به عهده یگان‌های مدافع خلق کرد سوریه (YPG) دانست که به شدت مسئولیت این بمب‌گذاری را رد کرده است.

اما اردوغان گفته است که این حملات «فقط آغاز» بوده و او دستور حمله زمینی در شمال شرق سوریه را «در مناسب‌ترین زمان برای ما» خواهد داد.

واشنگتن از آنکارا خواسته است تا ضمن به رسمیت شناختن مشروعیت “خواسته های امنیتی ترکیه در مورد حملات تروریستی” خویشتن داری کند.

ادامه درگیری، به ویژه تهاجم زمینی، به شدت دستاوردهای سختی را که جهان علیه داعش به دست آورده است، به خطر می اندازد. [using another acronym for the IS group]ژنرال پت رایدر در 29 نوامبر به خبرنگاران گفت، و منطقه را بی ثبات خواهد کرد.

مسکو، متحد رژیم سوریه نیز خواستار خویشتنداری شده است.

نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF) که تحت تسلط کردها هستند، یک ائتلاف شبه نظامی تحت حمایت ایالات متحده و تحت سیطره YPG، ترکیه را متهم کرده است که از بمباران به عنوان بهانه ای برای انجام یک حمله فرامرزی برنامه ریزی شده طولانی مدت استفاده می کند و از روسیه می خواهد که بر آن فشار وارد کند. بوقلمون.

مظلوم عبدی، فرمانده کل نیروهای دموکراتیک سوریه گفت: اگر ترکیه به تهدیدات خود عمل کند، «مجبور خواهیم شد دامنه این جنگ را گسترش دهیم» تا کل منطقه مرزی را در بر گیرد.

نیروهای دموکراتیک سوریه با حمایت ایالات متحده، بین سال 2015 مبارزه با داعش را رهبری کردند و آنها را از مناطق استراتژیک حیاتی، از جمله پایتخت واقعی خود، رقه بیرون راندند.

اما ترکیه YPG را یک گروه تروریستی می‌داند و آن را بازوی سوری حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) می‌داند.

بین سال‌های 2016 تا 2019، ترکیه سه عملیات بزرگ در شمال سوریه علیه شبه‌نظامیان و سازمان‌های کرد انجام داد.

رئیس جمهور ترکیه که از سال 2002 در قدرت بوده و در ژوئن 2023 مجدداً در انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد، بارها گفته است که می خواهد یک “منطقه امنیتی” به وسعت 30 کیلومتر در امتداد مرز جنوبی این کشور ایجاد کند.

پروفسور فابریس بالانش، مدرس جغرافیا در دانشگاه لومیر لیون 2 فرانسه، معتقد است اردوغان به امید انتخاب مجدد خود در ژوئن 2023، از ناسیونالیسم ترکیه سوء استفاده می کند. او همچنین ابراز نگرانی کرد که عملیات زمینی به رهبری ترکیه در شمال شرق سوریه می تواند باعث ایجاد یک عملیات زمینی به رهبری ترکیه شود. نسل جدید جهادگران گروه داعش در سوریه.

فرانس 24: چه چیزی می تواند از حمله زمینی ترکیه به سوریه جلوگیری کند؟

فابریس بالانش: اگر روس‌ها و آمریکایی‌ها می‌خواهند قاطعانه با آن مخالفت کنند، فقط باید نیروهای خود را در مرز ترکیه و سوریه مستقر کنند تا از حمله ترکیه جلوگیری کنند. اما برعکس این اتفاق می افتد. روس ها گشت زنی مشترک با ترکیه را در مناطقی که در معرض حمله قرار دارند متوقف کرده اند. همین امر در مورد آمریکایی ها نیز صدق می کند که پرسنل غیرنظامی خود را از شمال شرق سوریه بیرون آورده اند.

بنابراین سوال این نیست که “اگر”، بلکه “چه زمانی” حمله آغاز خواهد شد؟

اردوغان با گفتار و کردار خود بیش از حد پیش رفته و اکنون عقب نشینی کرده است. او بیش از یک سال است که تهدید به حمله کرده و خواستار تمدید منطقه امنیتی ترکیه شده است. و این زمان مناسب برای انجام این کار است. روس ها و آمریکایی ها هر دو به رئیس جمهور ترکیه در چارچوب بحران اوکراین نیاز دارند. هیچ کس نمی خواهد او را بیگانه کند. بنابراین او خدمات خود را به گونه ای معامله می کند که بتواند یک قلمرو کردی جدید در شمال سوریه را ضمیمه کند. در بهار، اردوغان درخواست عضویت فنلاند و سوئد در ناتو را وتو کرد زیرا پیوندهای دو کشور با کردهای سوریه بسیار قوی بود. سوئد متعهد شد که حمایت از آنها را متوقف کند. در ژوئن 2023، ترکیه انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری برگزار می کند. اردوغان از سال 2002 بر سر کار آمده است، اما قدرت او ممکن است ضعیف شود. با این حال، اپوزیسیون تقسیم شده است، زیرا در یک طرف کمالیست ها و در طرف دیگر حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) طرفدار کردها قرار دارند. کمالیست ها از حمله در شمال سوریه حمایت خواهند کرد. از سوی دیگر HDP این کار را نخواهد کرد. این وضعیت مانع از تشکیل ائتلاف انتخاباتی مخالفان علیه حزب عدالت و توسعه (AKP) خواهد شد. [President Erdogan’s Islamo-conservative party]. اردوغان می خواهد این حمله زمینی را به دلایل داخلی انجام دهد تا ناسیونالیسم ترکیه را تقویت کند. ضربه زدن به کردها همیشه کمک می کند تا مردم پشت سر او جمع شوند.

وضعیت شمال شرق سوریه چگونه است؟

من یک ماه را در ژانویه 2022 در منطقه کوبانی، رقه، دیرالزور گذراندم. این یک فاجعه برای مردم است. آنها به سختی زنده می مانند. کمبود سوخت، برق و نان – که از آرد بد تهیه می شود – وجود داشت که همه آنها جیره بندی شده است. این منطقه در گذشته سبد نان سوریه بوده است. به دلیل کمبود کود، آبیاری، خشکسالی، سوء مدیریت و جنگ، مجبور به واردات گندم هستند. غیر قابل تحمل است. مردم ناامید هستند و دیگر باور ندارند که شمال شرق سوریه می تواند مستقل و خودمختار شود. اعراب هرگز آن را باور نکرده اند و نمی خواهند. کردها، حتی کسانی که در اداره محلی کار می کنند، دیگر آن را باور ندارند. ترک ها می دانند که قرار نیست بجنگند.

آیا کردها احساس می کنند که غرب رها شده اند یا به آنها خیانت شده است؟

اعتراف به آن برای آنها سخت است و مدت زیادی طول کشید تا این کار را انجام دهند. کردها دیگر به آمریکا اعتماد ندارند. زمانی که ترکیه عفرین را در سال 2018 و حتی کمتر در اکتبر 2019، زمانی که تل ابیض و رأس العین را فتح کرد، آمریکا به آنها کمک نکرد. در هر مناسبت، نیروهای کمکی عرب و ترکمن ارتش ترکیه، جمعیت کرد را پاکسازی قومیتی می کردند. غرب در حال ارائه کمک های اضطراری به منطقه است، اما این برای روند بازسازی که در دستور کار کمک کنندگان نیست، کافی نیست. علاوه بر این، کمک های بشردوستانه و اقتصادی باعث ایجاد فساد بی شرمانه می شود، درست مانند افغانستان و مالی. مردم از این که این کمک ها توسط یک اقلیت خود ثروتمند خنثی می شود، ناامید هستند. این به عنوان سوخت برای گروه داعش عمل می کند.

آیا این وضعیت فعلی می تواند منجر به بازگشت گروه داعش به سوریه شود؟

گروه داعش هرگز واقعاً ریشه کن نشد. مبارزان یا در ماکی هستند [guerilla groups] یا سلول های خوابیده در ماه ژانویه، حمله ای به زندان السیناء در حسکه برای آزادی بازداشت شدگان صورت گرفت [3,500 jihadists belonging to the IS group were held there, including leaders]. شهر حساکه به دو بخش تقسیم شده است. در شمال، کردها و در جنوب، اعراب هستند. زندان در جنوب است. جنگجویان ماه ها بود که در ولسوالی های جنوبی نفوذ کرده بودند. آنها آپارتمان اجاره کردند. سپس آنها از چوب کاری بیرون آمدند و حمله را آغاز کردند. سرویس‌های اطلاعاتی کرد چیزی در راه نبودند. منطقه عربی از آنچه در حال رخ دادن بود مشتاق بود. برای گروه داعش نوستالژی وجود دارد. می گویند: با آنها اوضاع بهتر بود، نفت داشتیم، برق داشتیم، با عراق تجارت بود. می دانیم که گروه داعش نسل جدیدی از جنگجویان را جذب می کند. آنها نوجوانانی هستند، افرادی ناامید که تنها انتخابشان یا روی آوردن به داروهای حاوی کاپتاگون است. [an amphetamine derived from a drug used to treat narcolepsy or attention deficit disorder]، که در این منطقه ویران می کند یا به گروه داعش ملحق می شوند، جایی که می توانند احساس مفید بودن کنند، هویت داشته باشند و اندکی درآمد کسب کنند. شما به راحتی می توانید افراد را با 50 دلار در ماه خریداری کنید. هیچ آشتی در منطقه صورت نگرفته است. قتل‌عام‌ها به قدری عظیم بوده‌اند که مقررات قبیله‌ای دیگر جواب نمی‌دهد. مردم دیر می بخشند. هزاران نفر هستند که مخفی هستند و از ترس اقدامات تلافی جویانه جرأت بازگشت به خانه را ندارند. آنها پایگاه گروه داعش را تشکیل می دهند.

گروه داعش در بازگشت خود چه شکلی می تواند داشته باشد؟

گروه داعش در عراق، در منطقه موصل و استان الانبار در کردستان عراق نیز حضور دارد. سلول هایی وجود دارند که مرتباً حملات انجام می دهند. با این حال، بازسازی «خلافت» با تسلط ارضی، مانند دوران امیر ابوبکر البغدادی، دیگر استراتژی خوبی نیست. گروه داعش درک می کرد که مدیریت قلمرو به معنای مدیریت نارضایتی مردم است و این امر اهداف آسانی را برای مداخله خارجی ایجاد می کند. امروز، گروه داعش ترجیح می‌دهد مخفی بماند و هر رژیمی را که بر سر کار است، آزار دهد.

موضع رژیم سوریه در قبال ترک ها و گروه داعش چیست؟

رژیم دمشق فکر می‌کند که پیروز شده است و به طور عینی، پیروز شده است. شمال سوریه هنوز باید دوباره فتح شود. ادغام مجدد مناطق تحت کنترل ترکیه، به ویژه منطقه ادلب، آسان نخواهد بود. دمشق به لطف بی‌طرفی خیرخواهانه ترکیه که مطابق با پیمان مخفیانه پوتین و اردوغان در اوت 2016 است، کنترل دو سوم قلمرو را به دست گرفته است: “شما یک تکه از کردها را به من بدهید، من یک قطعه را به شما خواهم داد. از شورشیان.” ترکیه 4 میلیون عرب سنی را کنترل می کند که از رژیم دمشق گریخته اند و تمایلی به تحت کنترل بودن ارتش سوریه ندارند. دمشق نیز نمی خواهد این آوارگان را در شمال ادغام کند، زیرا این یک مشکل امنیتی ایجاد می کند. سپس مشکل کردهای شمال شرق که مورد حمایت آمریکایی ها هستند و 30 درصد خاک از جمله منابع نفتی را در اختیار دارند. دمشق منتظر رسیدن میوه است. حمله ترکیه قریب الوقوع است. رژیم سوریه علیه نیروهای سوریه دموکراتیک نمی جنگد. منتظر حمله ترک ها و فروپاشی نیروهای SDF خواهد ماند. گروه داعش تهدیدی برای دمشق نیست. حضور این گروه به مردم سوریه اجازه می دهد تا در پشت رژیم متحد شوند. در سال 2014 به این ترتیب نجات یافت. اولویت غرب در آن مقطع، از بین بردن گروه داعش به جای تلاش برای سقوط بشار اسد بود.

این مقاله از اصل به زبان فرانسه ترجمه شده است.