فکر کردن به مرزی که تینا ترنر نشکند سخت است.
او دوگانگی بین R&B و راک اند رول را از بین برد. او نشان داد که نه تنها می‌توان داستان همسری بود که همسر آزاری را تحمل کرد، بلکه می‌توان از قربانی شدن فراتر رفت و آن را به هنر تبدیل کرد.
اما با آن مو (معمولا کلاه گیس، اما چه کسی اهمیت می دهد؟)، آن ها پاها، آن غرغر کردن، و عرضه بی پایان لباس های مهره ای، خانم. ترنر، که روز چهارشنبه در 83 سالگی درگذشت، همچنین یک نماد قوی سبک و نماد جنسی ماندگار بود – کسی که اوج اوجش حتی تا سال 1984 شروع نشد، زمانی که در 44 سالگی آلبوم “Private Dancer” را منتشر کرد و پنج فروخت. میلیون نسخه
بسیاری از لباس های صحنه او توسط باب مکی طراحی شده بود، مردی که بیشتر به عنوان شریک شِر در کیچ شناخته می شود اما با خانم. ترنر کار کاملا متفاوتی را انجام داد.
آقای. مکی و خانم ترنر توسط چر معرفی شد. در سال 1977، اندکی قبل از نهایی شدن طلاق تینا و آیک ترنر، این دو دیوا با هم اجرا کردند – در لباس‌های طلایی یکسان و شعله‌ور توسط آقای. مکی – در “نمایش سانی و شر”.
پس از آن، آقای مکی به یک بخش اساسی از خانم تبدیل شد. همراهان ترنر، یکی پس از دیگری برای یک دوره گردی که تا سال 2009 ادامه داشت، طراحی می کردند و در آن زمان او در آستانه 70 سالگی بود.
ژاکت‌های جین آمدند و کت‌های جین رفتند، اما مهره‌ها در همه جا حضور داشتند: آنها معمولاً می‌درخشیدند، کمی گشاد بودند و پاها – به سادگی بهترین – نمی توان پنهان کرد. وقتی او در «مری مغرور» خواند که «ما آن را خوب و خشن انجام خواهیم داد»، به خوبی می‌توانست سبک بصری خود را توصیف کند.
توانایی منحصر به فرد او برای وحشی به نظر رسیدن در حالی که انتقال دهنده بی امان امید و همدلی است، او را به همان اندازه به خوبی تبدیل کرد تا هم نویسنده پرفروش ترین کتاب های خودیاری شود و هم شخصیت شرور دو کتاب کلاسیک فرقه ای کمپینگ: “The Who’s Tommy” و “Mad” Max Beyond Thunderdome.”
غیرممکن است که به خدایان برق‌آوری مانند مری جی بلیج و بیانسه با موهای بلوند، لباس‌های درخشان و سرودهای مقاومت نگاه کنیم، بدون اینکه تأثیری را تشخیص دهیم که شاید با درخشش شروع می‌شود، اما مطمئناً به آن ختم نمی‌شود.
