ایالات متحده و فیلیپین یک اتحاد نظامی پیچیده دارند: آنچه باید بدانیم

ایالات متحده و فیلیپین روز پنجشنبه توافقی را اعلام کردند که به نیروهای آمریکایی امکان دسترسی به چهار پایگاه نظامی دیگر در این کشور جنوب شرقی آسیا را می دهد و بزرگترین حضور نظامی آمریکا در چند دهه اخیر را در آنجا ایجاد می کند.

این توافق که نشانه آشکاری از گرم شدن روابط بین کشورها پس از یک دوره دشوار شش ساله است، اگر درگیری در تایوان یا دریای چین جنوبی رخ دهد، پیامدهای استراتژیک خواهد داشت.

در اینجا تاریخچه مختصری از اتحاد نظامی ایالات متحده با فیلیپین و میراث پیچیده تاریخی آن آورده شده است.

این دو ارتش چگونه به هم مرتبط هستند؟

فیلیپین، مستعمره سابق اسپانیا که در سال 1946 پس از چندین دهه حکومت به عنوان یک قلمرو آمریکا به استقلال دست یافت، قدیمی ترین متحد از پنج پیمان پیمان ایالات متحده در منطقه است. (دیگر استرالیا، ژاپن، کره جنوبی و تایلند هستند.) این کشور همچنین یک شریک استراتژیک مهم در منطقه ای است که چین در آن قدرت نظامی خود را ابراز کرده و پایگاه های نظامی در جزایر مورد مناقشه در دریای چین جنوبی ایجاد کرده است.

سه جزء اصلی اتحاد نظامی ایالات متحده و فیلیپین عبارتند از معاهده دفاع متقابل 1951. توافقنامه نیروهای بازدید کننده در سال 1999 که اجازه برگزاری تمرینات نظامی در مقیاس بزرگ را می داد. و یک توافقنامه دفاعی در سال 2014 که ارتش آمریکا را قادر ساخت تا نیروها و تسلیحات خود را در پنج سایت در سراسر فیلیپین مستقر کند.

ارتش ایالات متحده همچنین نیروهای عملیات ویژه را برای مشاوره مأموریت های ضد تروریسم در جنوب فیلیپین، جایی که شورشیان مسلمان برای دهه ها با ایالتی با اکثریت کاتولیک جنگیده اند، اعزام کرده است.

یک میراث پر از استعمار

فیلیپین زمانی میزبان برخی از بزرگترین تاسیسات نظامی خارج از کشور آمریکا بود. اما ایده میزبانی از نیروهای خارجی در این کشور از نظر سیاسی حساس بود، زیرا بسیاری از فیلیپینی ها این ترتیب را بقایای استعمار آمریکا می دانستند.

در سال 1992، پس از اعتراضات خیابانی و تصمیم سنای فیلیپین مبنی بر غروب حضور نظامی آمریکا، ایالات متحده مجبور شد خلیج Subic، آخرین پایگاه خود در کشور را تخلیه کند. خلیج سوبیک در نزدیکی دریای چین جنوبی قرار دارد و زمانی محل استقرار نیروی دریایی آمریکا در طول جنگ سرد بود.

قراردادهای 1999 و 2014 به ارتش آمریکا اجازه داد تا حضور خود را در فیلیپین تا حدودی بازسازی کند. اما زمانی که رودریگو دوترته، رئیس‌جمهور آمریکا در سال 2016 روی کار آمد، گفت که می‌خواهد به اولین مورد پایان دهد و احتمالاً دومی را به عنوان بخشی از “جدایی” از ایالات متحده و حرکت به سمت روابط بهتر با چین لغو کند.

گرم شدن روابط آمریکا و فیلیپین

آقای. دوترته در نهایت از تهدیدات خود عقب نشینی کرد و جانشین او، رئیس جمهور فردیناند مارکوس جونیور، از زمان روی کار آمدن در سال گذشته به دنبال احیای روابط با ایالات متحده است. توافقی که روز پنجشنبه اعلام شد گام بزرگی در این راستا است.

به طور خاص، قرارداد 2014 را با اجازه دادن به واشنگتن برای استقرار تجهیزات نظامی و چرخش نیروهای خود در مجموع 9 سایت نظامی فیلیپین تمدید می کند که در قرارداد 10 ساله اصلی چهار مورد افزایش یافته است. این تغییر اساسا به ایالات متحده اجازه می دهد تا بزرگترین حضور نظامی خود را در 30 سال گذشته در این کشور ایجاد کند.

چرا قرارداد جدید اهمیت دارد؟

تمدید پیمان 2014، موافقتنامه همکاری دفاعی پیشرفته، می تواند پیامدهایی برای آینده تایوان، جزیره دموکراسی نزدیک چین که پکن ادعا می کند به عنوان قلمرو خود دارد، داشته باشد.

تنش ها بر سر تایوان از زمان دیدار نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان در تابستان گذشته افزایش یافته است. این اقدام جنجالی، پکن را بر آن داشت تا فعالیت خود را در این منطقه با چند روز مانور با آتش واقعی افزایش دهد و شبح یک درگیری در آینده را افزایش دهد.

مقامات آمریکایی می گویند دسترسی به شمالی ترین جزایر فیلیپین برای مقابله با چین در صورت حمله به تایوان در نزدیکی آن بسیار مهم است. یکی از جزایر لوزون، پرجمعیت ترین جزیره کشور، دارای امکانات نظامی است که می تواند سربازان و هواپیماهای جنگنده آمریکایی را در خود جای دهد.

توافق جدید همچنین می تواند پیامدهایی در دریای چین جنوبی داشته باشد، جایی که برخی از شلوغ ترین خطوط کشتیرانی جهان را در خود جای داده است.

اگرچه یک دادگاه بین‌المللی در سال 2016 دریافت که ادعای گسترده پکن برای حاکمیت بر دریا هیچ مبنای قانونی ندارد، افزایش نظامی چین در آنجا ادامه دارد. فیلیپین یکی از چندین کشور آسیای جنوب شرقی از جمله اندونزی و ویتنام است که از آمریکا برای جلوگیری از این افزایش تقاضا کمک می کند.